Θέλω Θέλω Θέλω

Όσο και να μεγαλώνουμε, να μαθαίνουμε, να σοβαρεύουμε, πριν την τελική αναχώρηση από αυτό το ταξίδι, μια ζωή, μα συνεχώς ... Θέλουμε, ζητούμε, απαιτούμε και ΔΕΝ χορταίνουμε !!

Πιτσιρίκι λοιπόν, έτσι και εγώ, θέλω αυτό, και εκείνο και το άλλο, αλλά ο πολύς ο κόσμος απλά ΔΕΝ δίνει έτσι εύκολα και απλόχερα ... Αλλά το πείσμα και το αγύριστο κεφάλι δεν κάθεται να κλαίει και οδύρεται σε μια γωνιά !! Ότι δεν μας το δίνουν το δημιουργούμε οι ίδιοι και καλύτερα μάλιστα !!

Νομίζω ότι ο κόσμος του ανοιχτού και ελεύθερου αυτό ποιεί καθημερινά !!

Κάπως έτσι λοιπόν και με τα νέα - φρέσκα παιδιά που ζητούν ΜΑ ζητούν συνεχώς, διαρκώς και ακατασχέτως. Όταν δουν μετά από καιρό ότι ο μπαμπάς και η μαμά δεν έρχονται σπίτι με το φαγητό στο στόμα, θα ανοίξουν τις φτερούγες τους για τις δικές τους μοναδικές πτήσεις με άφθονα δημιουργήματα.

Μα δεν υπάρχει τίποτε πιο ωραίο από την δημιουργία, ειδικά αυτή που ξεκινάει από το μηδέν !! Ένα νέο ίσως παράλληλο δίκτυο με αυτό του γερασμένου πλέον AWMN. Όχι ότι είναι άσχημο το υπάρχον δίκτυο του AWMN, απλά είναι πλέον τόσο απόμακρο και παγερό. Κάποτε το δίκτυο ήταν άνθρωποι, πρόσωπα, φυσιογνωμίες !! Έτσι στήθηκε, το στήσαμε και έπαιζε και παίζει !!

Μετά ήρθαν οι πελάτες, τα θέλω, τα εύκολα και αβασάνιστα. Έτσι είναι, όλοι φλερτάρουμε τα εύκολα, αλλά έτσι χάνουμε και στερούμαστε την γλύκα και σοφία της δημιουργίας και της τεχνογνωσίας μέσα από αυτή την τόσο σημαντική διαδικασία και ζύμωση.

Τέλος του παραμυθιού για σήμερα, ο φετινός Νοέμβρης μας δίνει αυτές τις καταγάλανες μέρες και μας ανεβάζει πολύ ψηλά !!