Το ροκάνισμα του χρόνου

Η δυναμική του AWMN και κάθε παρόμοιου εγχειρήματος και η πτώση του οράματος και της προσπάθειας. Έχουμε μια τάση, εμείς που αγαπήσαμε και δουλέψαμε για το συγκεκριμένο εγχείρημα, να φεύγουμε όταν κάτι λεηλατείται, ένα πράγμα σαν τις όμορφες παρθένες παραλίες που πέφτουν θύματα από τις πλαστικές καρέκλες, ομπρέλες, τζετ σκι, μουσική στο διαπασών κλπ. η μεταμόρφωση του όμορφου σε καρικατούρα.

Θα μπορούσε να παράγει και προάγει συνεργασίες, τεχνογνωσία και δημιουργία υποδομών για κοινωφελή χρήση, αντίθετα με την πάροδο του χρόνου έχει τυποποιήσει μια λύση μαύρο κουτί που κανείς δεν γνωρίζει ή θέλει να μάθει τι υπάρχει μέσα σε αυτό. Τα ενδιαφέροντα κυμαίνονται στο τζάμπα Internet, θέαμα - ταινίες, παιχνίδι χωρίς τέλος και όριο, πειρατικό λογισμικό μια και το ανοιχτό λογισμικό είναι άγνωστο στο αβασάνιστο πλήθος της ανάλωσης και κατανάλωσης.

Έτσι είναι παντού, οι Ινδιάνοι όταν γέμιζε μυρμήγκια το μέρος που ζούσαν ... μετακόμιζαν σε άλλο, τότε βέβαια υπήρχε άφθονο παρθένο έδαφος μέχρι που πλάκωσαν οι βάρβαροι με τα εξάσφαιρα ... !!

Παρόλα αυτά η μαγεία συνεχίζει να παίζει κρυφτό και να μας ξεμυαλίζει ατέλειωτα !!